- Joanna
- 2020-06-11
Za nazwą każdego materiału kryje się długa lista jego właściwości. Wiskoza jest równie przewiewna, jak bawełna, ale łatwiej się gniecie, len w upalny dzień chłodzi rozgrzaną skórę, a elastan każdej tkaninie nadaje elastyczności. Znając cechy poszczególnych włókien, łatwiej dobierzesz odzież – tak, aby idealnie spełniała Twoje wymagania. Zaglądamy więc w metki i przedstawiamy krótkie charakterystyki materiałów, z których najczęściej wykonuje się odzież.
Materiały naturalne – lekkie, przewiewne i bezpieczne dla skóry. Mają jednak swoje ciemniejsze strony. Jakie?
Bawełna – niekwestionowana królowa wśród włókien. Jest najczęściej wykorzystywanym materiałem w produkcji odzieży, choć jej liczne zalety sprawiają, że można wykonać z niej właściwie wszystko – od filtrów do kawy i serwetek, przez namioty i sieci rybackie, aż po papier na banknoty. Charakteryzuje się sporą wytrzymałością i podatnością na barwienie. Jest także odporna na rozciąganie, a przy tym wszystkim – tania w produkcji.
W przemyśle odzieżowym jako najważniejszy wymienia się jednak inny atut bawełny: wysoką higroskopijność, czyli zdolność do pochłaniania wody. Tkaniny bawełniane mogą zaabsorbować aż do 25% wilgoci, nie sprawiając wrażenia mokrych. Dzięki temu doskonale sprawdzają się w upalny dzień – wchłaniają nadmiar potu, ale nie nasiąkają nim i nie kleją się do ciała.
Wykonane z bawełny koszulki czy bluzki są przyjemne w dotyku, przewiewne, lekkie i delikatne dla skóry – nie podrażniają jej, a także zazwyczaj nie wywołują reakcji alergicznych. Czy bawełniane tkaniny mają jakieś wady? Jedną, choć zasadniczą – ponieważ nie wyróżniają się zbyt wysoką sprężystość, łatwo się gniotą. Z tego powodu producenci często dodają do nich domieszki materiałów syntetycznych, najczęściej poliestru lub elastanu, które nadają włóknom elastyczności.
Len to najstarszy materiał włókienniczy – już starożytni Egipcjanie wykonywali z niego płótna na żagle, liny, a nawet tkaniny dla faraona. Jest niezwykle wytrzymały: nie rozciąga się ani nie mechaci, nie atakują go mole, grzyby i bakterie. Podobnie jak bawełna charakteryzuje się zdolnością absorpcji wilgoci. W ciepły, letni dzień spisuje się więc świetnie, również dlatego, że ma właściwości termoregulacyjne – przyjemnie chłodzi rozgrzaną upałem skórę.
Wełna kojarzy się zwykle nieprzyjemne – z grubymi, ciężkimi, gryzącymi swetrami. Produkowane współcześnie przędze wełniane odczarowują jednak ten stereotyp. Wełna merino, kaszmir, moher czy angora są niezwykle delikatne i przyjemne w dotyku. Ich włókna, dzięki specjalnej strukturze, w której zatrzymują się cząsteczki powietrza, wyróżniają się świetną termoizolacją, co sprawia, że wełniana odzież czy akcesoria doskonale sprawdzają się zimą i… nie tylko. Dobrze spisują się również latem, działając chłodząco.
Wełna imponuje też higroskopijnością – może pochłonąć nawet 50% wilgoci, nie nasiąkając nią i odseparowując ją od skóry. Ponadto nie gniecie się, nie brudzi zbyt łatwo i jest odporna na wysoką temperaturę.
Wady? Przede wszystkim mechacenie (zwane też pilingowaniem) – pod wpływem tarcia na jej powierzchni powstają kuleczki, które regularnie trzeba usuwać nożyczkami albo golarką do ubrań. Zdarza się również, że silnie uczula, a także bywa atakowana przez mole.
Materiały sztuczne, wbrew nazwie, wcale nie są… sztuczne. Powstają ze składników naturalnych, najczęściej celulozy, która następnie poddawana jest obróbce chemicznej. Swoimi właściwościami przypominają bawełnę – wyróżniają się higroskopijnością, lekkością i przewiewnością, ale są bardziej podatne na gniecenie. Do najpopularniejszych materiałów sztucznych należy wiskoza, modal i lyocell (tencel).
Syntetyki, w przeciwieństwie do włókien sztucznych, produkowane są ze składników chemicznych – ropy naftowej i jej pochodnych. Proces ich powstawania przypomina ten, w efekcie którego uzyskuje się… plastikowe butelki. Wbrew pozorom materiały syntetyczne dobrze sprawdzają się w jednak produkcji odzieży, zwłaszcza sportowej.
Poliester jest jednym z najpopularniejszych materiałów włókienniczych. Swoją sławę zawdzięcza wytrzymałości – nie gniecie się, nie rozciąga, nie mechaci ani nie ulega zbyt łatwo uszkodzeniom mechanicznym. Jest w pełni bezpieczny dla skóry (nie wywołuje reakcji alergicznych), ale elektryzuje się i nie przepuszcza powietrza. Wyjątek stanowi jego unowocześniona wersja, wyróżniająca się specjalną, kanalikową strukturą, która nadaje tkaninie przewiewność. Ten rodzaj poliestru powszechnie wykorzystuje się w produkcji odzieży i akcesoriów sportowych. W czasie aktywności poliestrowe koszulki czy szorty spisują się lepiej niż bawełniane – sprawnie odprowadzają parujący pot z powierzchni skóry, pozostawiając ją suchą i nie nasiąkając wilgocią.
Poliamid (nylon) bywa nazywany ulepszonym bratem poliestru. Choć przez lata kojarzony był wyłącznie z pończochami, obecnie wykorzystuje się go do produkcji przeróżnych rzeczy – kurtek zimowych, koszul, spodni, strojów kąpielowych, a przede wszystkim profesjonalnej odzieży sportowej. Jest lekki, wytrzymały i higieniczny – szybko schnie, nie atakują go bakterie, grzyby czy pleśń. Wada? Brak przewiewności. W procesie produkcji wysokojakościowych tkanin poliamidowych wykorzystuje się jednak nowoczesne technologie, które nadają im oddychalność.
Do największych zalet elastanu (zwanego też lycrą) należy elastyczność. Materiał ten dobrze łączy się z innymi, np. bawełną, wełną czy lnem. Powstałe dzięki temu połączeniu tkaniny wyróżniają się jednocześnie oddychalnością, rozciągliwością i wytrzymałością.
Bawełniany T-shirt nie sprawdzi się w czasie treningu tak dobrze, jak poliestrowy, elegancka bluzka z wiskozy błyskawicznie się pomnie, a wełniany sweter może zostać zaatakowany przez mole. Każdy z materiałów odzieżowych wyróżnia się charakterystycznymi cechami. Znając je, nie rozczarujesz się jakością kupionych rzeczy.
Więcej modowych porad znajdziesz na blog.fitanu.com – sprawdź i przekonaj się, co dziś w modzie piszczy!
Źródło zdjęć: unsplash.com, shutterstock.com
Dodaj komentarz